Language of Perpetuity!!!

No matter how many words are conversed
No matter how many languages are spoken in
Some how, at the end of the day,
After exhausting ourselves minute after minute
In our speech....
A few words which belongs to you,
Always stay back inside my throat...

Though our days keeps colliding with one another
You always look at me the same way;
I always talk to you the same way
But still something gets transmitted in this immense silence...

I know your efforts to hide that moment
Do you know my efforts to confide all about that moment
So
Our seconds are getting acquainted with our minutes hide and seek

But I do understand now
All your silences are woven with your unheard dialogues.....

Let me say bye now

போய் வருகிறேன் தோழா!
விலகல் இல்லை இது;
விடைபெறல் மட்டுமே!
உனக்கான நேசமும் காதலும்
என்னுள்நிலைத்திருக்கும் என்றென்றும்.......

நாமிருவரும் நட்பாய் கை குலுக்கினோம்;
நதியின் பிரவாகமிருந்தது நமக்குள்......
காதலாய் நிறம் மாறியபோதும்
கனவுகள் பொங்கிற்று மனதில்!

திருமணம் என்ற உறவுக்குள் புகுந்த
மறு நிமிடமே
நீ புருஷனாய் மாறிய
இரசாயனம்புரியவேயில்லை எனக்கு!

அதிகார அஸ்திரங்களைத்
தொடுக்கத் தொடங்கினாய் அடுக்கடுக்காய்;
வாலியை மறைந்திருந்து வதம்
செய்த இராமபானங்களையும் விடவலிமையானவை அவை....
இரணமான நாட்களின் நினைவில்
இன்னும் கூடஇரத்தம் கசிகிறது நெஞ்சில்!

எவ்வளவு முயன்றும் -
உன்புதுப்பிக்கப் படாத ஆணெனும்
புராதன மூளைக்குள் காலங்காலமாய்
பதுங்கிக் கிடக்கும்
மனைவியின் பிரதியாய் மாறவே முடியவில்லை என்னால்
மன்னித்து விடு என் தோழா!

வேறு வழி தெரியவில்லை;
அதனால்விடை பெறுகிறேன்
உன்னிடமிருந்து கால நதியின் சுழற்சியில்
மறுபடி நாம் சந்திக்க நேர்ந்தால்
கை குலுக்குவோம் ஒரு புன்னகையுடன்
கணவன் மனைவியாய்
நாமிருந்த கசப்புகளை மறந்து..........!